Hiçbiriyle tanışmamanız dileğiyle…
1. Her şey yolunda gidiyor zannederken aşık olduğun insanın senden ayrılmak istediği an.
Çabalasan da yarar etmez, zati bir daha eskisi üzere olmaz. Ne kadar seviyorsan o kadar yıkılırsın.
2. Arkadaşlarının aslında hakikaten arkadaşın olmadığını, menfaatleri için yanında olduklarını anladığın an.
Sen değil de bir halde senin sağladığın koşullar seviliyormuş meğerse, ne acı. Uzaklaşırsın evet fakat işin makus yanı sen onları sevmişsindir.
3. İçinde biriktirdiklerini bir türlü dökemeyişin.
Şartlar el vermez, söylemek istediklerini istesen de söyleyemezsin. İçinde biriktikçe çaresizliğin artar.
4. Kurduğun hayalleri gerçekleştiremeyeceğini anladığın an.
Bir türlü olduramadığını ve yapamayacağını hissedip yenilgiyi kabullenmek ve hayatına evvelce kurduğun hayallerin olmadan devam etmek koyar beşere.
5. Sana muhtaçlık varken uzaklıklar yüzünden yanında olman gereken insanın yanında olamadığın an.
Belki bir sarılış her şeye güzel gelecek fakat uzaktasın ve en fazla yapabildiğin telefonu kullanmak. Ağladığını duyarsın, her gözyaşı damlasına içinden bir şeyler kopar.
6. Ve muhtaçlığın olduğunda yanında kimsenin olmadığı, yalnızlığı tabanına kadar hissettiğin an.
En çok kendi kentinde okumayan taze öğrenciler bilir bunu…
7. Sevdiğin insanın büyük bir hastalığa yakalandığını öğrendiğin an.
O gözünün önünde eriyip gitmeye başlıyor ve elinden hiçbir şey gelmiyor. Gerçek düzgün moral bile veremezsin zira sen de moral olarak diptesin.
8. Güvendiğin insanın göz nazaran göre sana palavra söylemesi.
Gerçeği bilirsin ve için kan ağlaya ağlaya palavraya inanmış üzere yaparsın. Diğerlerine olan itimadını de derinden sarsar bu durum, daha soğuk birine dönüştürür insanı.
9. Annenin yahut babanın ağladığını gördüğün vakit.
Senin hayatta güçlü olmanı sağlayan o dev insan karşında en güçsüz anında, yumruk oturur boğazına. Hiçbir şey çıkmaz, çıkamaz ağzından.
10. Sevdiğin birisi vefat ettiğinde.
İçin yanar, gerçeği değiştirmek istersin ancak hayat ne yazık ki onsuz devam edecektir. Bu yaşadığının bir latife olduğuna inandırmak istersin kendini, güya her an odadan içeri girecekmiş üzere.
11. Geçmişi değiştiremeyeceğini anladığın, ‘keşke’ler içinde debelendiğin an.
Ağızdan çıkan bir kelam, yapılan ve pişman olunan bir hareket, kalp kırmaların geri dönüşü pek olmuyor.
12. Geleceğinin, senin elinde olmayan sebeplerle giderek belirsizliğe sürüklendiğini fark ettiğin an.
İşsizlik, salgın, kur farkı, artan şiddet olayları, gerisi ardı kesilmeyen felaketler… Hiçbirinin sebebi sen değilsin fakat her birinden başka ayrı ziyadesiyle etkileniyorsun.
Ne diyelim, tahminen bir gün…
