Bu satırları okurken gözyaşlarımı tutamadım…
Ceyda Düvenci ile Bülent Şakrak çiftinin çocuklarıyla birlikte kurdukları şahane ve sevgi dolu bir yuvaları var…
Ceyda Düvenci'nin ne kadar fedakar ve sevgi dolu bir anne olduğunu da biliyorsunuzdur diye düşünüyorum. Kendisinin Okan Ali isminde güzel bir oğlu, bir de Melisa isminde dünyalar hoşu bir kızı var.
Güzeller hoşu Melisa, bebekliğinde geçirdiği beyin kanaması nedeniyle Serebral Palsi ile çaba ediyor. Ceyda Düvenci üzere şuurlu ve mücadeleci bir anneye sahip olduğu için de elbette ki çok şanslı bir çocuk o. Biz de ortalarındaki bu şahane münasebete toplumsal medyadan şahit oluyoruz.
Ceyda Düvenci dün gece, Instagram'dan kızı Melisa'nın uyurken bir fotoğrafını paylaşarak hepimizin yüreğine dokunan bir yazı kaleme aldı. İşte bir annenin ağzından kaleme alınmış o his dolu yazı…
“Koynumda sen varsın bu gece… Kardeşini yatağında uyuttum. Evvel kitap okudum ona, sonra masal anlattım. İçlenmişti senin için. “Ablam çok mu üzgündü bugün?” diye sordu uyumadan. “Evet” dedim “üzülürüz bazen, sevdiklerimizle az vakit geçirince özler, üzülürüz.”
“Ağlamak yeterli gelir lakin. Ve sen ne kadar güzel kalpli bir kardeşsin ki, ablan ağlarken ona sarıldın. Sakinleşmesi için yanında durdun. Sonra da ne kadar hoş oyun oynadın onunla. Gurur duyuyorum seninle” gülümsedi ve memnunlukla uykuya daldı kardeşin.”
“Bugün üzgündün balköpüğüm. Tekrar içinde biriken tüm hislerinle doluydu kalbin. Ağlamak istedin. Lakin duygunu tam anlayamadın münasebetiyle da anlatamadın. Ağlarken kardeşinle yanında durduk. Sarıldık, konuşmadan bekledik seni. Sakinleşince de konuşmaya başladık. “Çak karışık, çok sıkıntı anne” dedin bana. “Haklısın güzelim bazen çok sıkıntı ve çok karışık. Ben de o denli hissediyorum bazen ve bir tek ağlamak yeterli geliyor.”
Dün sabah da ben ağladım biliyor musun hüngür hüngür” gözlerini kocaman açıp baktın bana “gerçekten mi?!? Benim üzere mi?!?” Diye sordun. Evet dedim hakikaten. Yorgunluktan, sizi özlemekten, hayatın içinde olanlardan, haksızlıklardan, hayatın durmuş olmasından o kadar üzüldüm ve endişelendim ki saatlerce ağladım.” Durdun, baktın bana, düşündün sessizce… bekledim seni. Kendini dinlemeni, iç sesini duymanı diledim beklerken. “Zor” dedin, “bazen çok güç, bilmiyorum hissimi…” bilmemek de bilmek aslında. “Hissini bilmediğini düşünüyorsun lakin ağladığında rahatladın yani, değil mi?” Dedim “evet” dedin buruk gülümserken…
“'Bazen birikir dedim her şey. Fakat yardımcı olmamı istersen bence sen beni özledin, bizi özledin. Bu da seni çok yalnız hissettirdi. Ağlamanın asıl sebebi bu olabilir. Zira ben de seni çok özledim' gözün yaşardı yeniden “evet, özledim” dedin “bize bu gece birlikte uyumak yeterli gelir” dediğimde de muzur muzur güldüüün “ harikaa fikir” dedin.”
“Şimdi koynumda uyuyorsun. Ve benim biricik kızım büyüyorsun… bu satırları yazarken benim gözüm yaşlı ve ben de memnunluk mu hüzün mü bilmiyorum sebebini… lakin ağlamak yeterli geliyor… yeterli ki benimsin… bana yaşattığın her his için sana çok teşekkür ederim…”
Öyle hoş bir annesin ki Ceyda Düvenci… Hoş Melisa ve Okan Ali ile daima yan yana, el ele olmanız dileğiyle!
