O, bizim kuşağımızın, annelerimizin ve anneannelerimizin birebir devirde kalbini çalmayı başarabilmiş, Türkiye’nin gelmiş geçmiş en güzel aktörlerinden biriydi.
Sadece güzel manzarasıyla değil, karakteri ve oyunculuğuyla da gönüllerimize taht kuran bu hoş beyefendi ile sizi bir nostalji seyahatine çıkaracağız…
1949 doğumlu ve Yay burcu
İstanbullu bir ailenin 3. çocuğu olan Tarık Akan, birebir vakitte 3 çocuk babası. Yıldız Teknik Üniversitesi Makine Mühendisliği mezunu olduktan sonra, yazın plajlarda cankurtaranlık üzere ufak işler yapmış. Sinema macerası ise 1970 yılında başladı…
Dönemin pek çok ünlüsü üzere, o da Ses mecmuasının oyunculuk yarışında birinci olarak dala giriş yaptı.
Uzun uzunluğu, yeşil gözleri ve sempatik şekli ile farkedilmesi elbette ki uzun sürmedi. 1970 yılında kazandığı bu müsabakadan bir sene sonra, 1971 yılında birinci kere bir sinemada rol aldı.
İlk sinemasından sonra gelen yeni sinema tekliflerinin gerisi ardı kesilmedi.
Aşkların En Hoşu, Sev Kardeşim, Tatlı Dillim ve daha pek çok sinema derken sıra efsanevi Hababam Sınıfı serisine geldi! Tarık Akan, her rolün altından muvaffakiyetle kalkıyordu.
Dönem adeta Yeşilçam’ın tepesiydi, Tarık Akan ise çapkın gülüşü ve sıcak elektriği sayesinde elbette ki romantik güldürü biçimi sinemalarda oynuyordu.
Çoğunlukla çapkın, bazen haylaz, bazen de ayran gönüllüydü; ancak her vakit çok kibar ve zarifti! Şeytan tüyünün yanında bu efendi halleriyle de izleyicinin takdirini kazandı. Oynadığı sinemalar gişe rekorları kırıyordu.
Ah Nerede sineması yayınlandığında rekorlar kırmakla kalmadı, günümüze bir klasik olarak taşındı!
O çocuk ruhlu, yaramaz bir aşıktı; Gülşen Bubikoğlu ile de çok yakışıyorlardı!
Tarık Akan, uzunluğu uzunluğuna olmasa da, Adile Naşit ile de çok yakışıyordu! Gelmiş geçmiş en hoş çiftlerden birini oluşturdular!
İkisi de birbirinden sempatik bu oyuncularımızın replikleri hala hafızalarımızda!
Kadınlar için artık bir ülkü erkek kriteri haline gelmişti; bugünün Kıvanç Tatlıtuğ’su neyse Tarık Akan da oydu. Ona kıyasla çok daha popülerdi ve beğeniliyordu.
Bu beğenilerin ardında ise Tarık Akan’ın güzelliğinden fazlası vardı.
Yeşilçam’ın maço adamları ortasında; romantik ve kibar tutumlarıyla adeta muhtaçlık duyulan figür oydu!
Sevgi ve aşk, şiddet dolu dramatik sahnelerle yansıtılırken, Tarık Akan’ın sahneleri ise bu biçim bir hoşluktaydı.
“Yıkarım, döverim, ben yenilmezim” tadında bir erkek değildi; kelam konusu ailesi olunca paşa paşa dayağını da yiyordu!
Hele ki o baba Hulusi Kentmen ise!
Sadece romantik ve komik sahnelerle değil; kimi sinemalarıyla de gözyaşlarına boğuyordu. Hüznün de yakıştığı bir oyuncu olmayı başardı.
Canım Kardeşim sineması de unutulmaz klasikler ortasına girdi.
Sonuçta gerçek hayatında da çiçek üzere bir insandı!
Genç yaşında elde ettiği bu kadar muvaffakiyetten sonra ise, 27 yaşındayken artık daha önemli ve toplumsal sinemalarda oynama kararı aldı.
Yılmaz Güney ve Tuncel Kurtiz ile âlâ bir takım oldular. Siyasi görüşleri de birbirine uyan bu sanatkarlarımız birlikte hayli başarılı sinemalar çevirdiler.
Yol sineması ise Cannes Sinema Şenliği’nde Altın Palmiye mükafatını aldı.
Yılmaz Güney’in Sürü sinemasıyla de büyük muvaffakiyet yakaladı.
12 Eylül devri olduğu için Yeşilçam eski ışıltısını kaybetmişti ancak bu toplumsal gerçekçi sinemalar bu idealist oyuncularımızı sanatsal manada tatmin ediyordu ve ülkemizdeki bu alandaki eksiği kapatıyordu.
12 Eylül periyodunda kısa müddetliğine tutuklandı; yıllar sonra ise bu devirde yaşadıklarını yazdığı kitapta anlattı.
Artık sıkı bir “muhalif” olarak anılan Tarık Akan, fikirlerini sıkça lisana getirerek toplumsal adaleti ne kadar önemsediğini gösteriyordu. Aziz Nesin’den ve Aziz Nesin’in oğlu Ali Nesin’den sonra Nesin Vakfı’nın başkanlığını devraldı.
Düşüncelerini asla gizlemiyordu, kendisine üst üste davalar açıldı.
Fakat bu davalardan yine bir mahpus cezası almadan beraat etti.
Beyaz saçları ve sakalları ile Tarık Akan,dimdik bir duruşa sahip ve karizmasından hiçbir şey kaybetmedi
Vizontele serilerinde ve çeşitli televizyon dizilerinde rol aldı. Sinema ile eskisi kadar içli dışlı olmasa da “Deli Mecnun Olma” sineması ile yeniden başarılı bir iş çıkardı.
Açtığı toplumsal medya hesaplarından, görüşlerini açıklamaya devam ediyordu ve bazen de geçmişe yönelik paylaşımlar yapıyordu.
Yorulsa da hala çok hoş bir insan!
Espri anlayışını da asla yitirmedi!
Aramızdan ayrılışının 4. yılında Yeşilçam’ın güzelini hürmetle anıyoruz. Huzur içinde uyusun…
Para, şöhret ve muvaffakiyete böylesine ulaşabilmiş bir insanken, sadece inandığı doğrular ismine pek çok şeyi göze alarak inandığı yoldan giden Tarık Akan’ı; hem hoş, hem de onurlu bir insan olarak görüyoruz ve çocukluğumuza kattığı renkler için, savaşçı ruhu ile örnek olduğu için çok teşekkür ediyoruz!
