Kurduğu hayaller ve mefkureleri beni çok sarstı. Süper bir beşersin Ferdi Özbeğen…
Türkiye’nin gelmiş geçmiş en beyefendi, en nezaket sahibi sanatkarlarından biri o. Son periyot Bir Diğerdir isimli diziyle tekrar ismi konuşulmaya başlandı. Tanımayan jenerasyon onunla yeni tanışmış olsa da, tanıyanlar için eski bir dostla tekrar sarılmanın memnunluğu hissedildi kalplerde.
Girit göçmeni, İzmirli bir ailenin çocuğu olan Ferdi Özbeğen’in babası, İzmir’in birinci taksi sürücülerinden. Ferdi Özbeğen’in müzikle tanışıklığı ise aileden.
Anne Afet Hanım cümbüş, baba Hasan Beyefendi ise buzuki çalıyor meskenlerinde. Ferdi de 11 yaşında piyano çalmaya heves ediyor ancak ideali sanatçı olmak değil, büyükelçi olmak. Tüm plan bunun üstüne heyeti.
Ferdi piyano çalan bir büyükelçi olacak, ülkesini yurt dışında daha hoş temsil edecek, eğitimini de buna nazaran devam ettirecek. Afet Hanım, oğlunun bu gayesi için tam takviye vererek Ferdi’nin özel piyano derslerine başlamasını sağlıyor.
Gel vakit git vakit İzmir Koleji’nden mezun olduktan sonra İstanbul’da İktisat Fakültesini kazanıyor Ferdi Özbeğen. Büyükelçi olma maksadına biraz daha yaklaşıyor. Eğitim hayatı tam gaz ilerlerken bu sefer baba Hasan Bey’in vefat haberiyle sarsılıyor.
Eğitim hayatını yarıda bırakıp konuta ekmek götürmek için çalışma hayatına girmek zorunda kalıyor. Piyanosu sayesinde bağ kurduğu müzik, bu sefer ekmek kapısı haline geliyor. İzmir Pavyonlarında çalışmaya başlıyor, hatta bir müddet sonra kendi orkestrasını kuruyor.
Bakıyor ki İzmir’de bu iş olmayacak, bu sefer cebinde bir tek yol parasıyla İstanbul’a gidip pavyonların kapısını “Abi piyanist lazım mı?” diye çalmaya başlıyor. Tam sistemi tutturmuşken, çalıştığı otel greve gidiyor ve orkestrası dağılıyor, tek başına kalıyor.
1965 yılında Hürriyet Gazetesi’nin Altın Mikrofon yarışında orkestrası ile muvaffakiyet elde ediyor lakin yalnız başına piyano çalıp söylemek pek görülmüş bir şey değil. Yola yalnız devam ederken, fark etmeden “piyanist şantör” kültürünün de öncüsü olmuş oluyor.
1977 yılında “acaba fiyat mı?” diye çıkardığı “Ferdi Özbeğen’le 45 dakika” isimli plak üç ay raflarda öylece durduktan sonra bir anda patlama yapıyor. Ülkedeki herkes, bu efendi ve kadife sesli adamdan bahsediyor. Harikulade bir muvaffakiyet yakalıyor Özbeğen. Bayanı, erkeği, çoluğu çocuğu herkes ondan bahsediyor bir anda.
80’li yıllara dair hatırlanan ne kadar anı varsa, fon müziğinde daima onun sesi yer alıyor. Plakları o kadar çok satıyor ki, 1982’nin vergi rekortmenlerinden birisi oluyor.
Ortalık Ferdi Özbeğen diye yıkılırken, kendisi de bu şöhretin büyülü dünyasına kapılıyor. Onun demesine nazaran “bi havalar bi havalar”. Muvaffakiyetinin tesadüf olmadığını biliyor lakin bunu da birisinin hatırlatması gerekiyor. İşte o kişi annesi Afet Hanım’dan oburu değil.
Bir gün gazinodaki programı bittikten sonra meskene geliyor ve annesinin yatmadığını fark ediyor. Afet Hanım çağırıyor oğlunu, “gel otur yanıma” diyor ve şu kelamları söylüyor.
“Bak çocuğum, bu şöhretler möhretler gelip süreksiz. Yarın senin yerine biri çıkacak, seni unutacaklar. Artık kırdığın beşerler o vakit sana selam vermeyecekler. Bırak bu havayı, mütevazı ol. Tevazudan hiçbir şey kaybetmezsin.” diyor.
İşte o günden sonra Ferdi Özbeğen “Sabah diğer uyandım” diyerek frene basıyor. Sahnede yeniden fırtınalar estiriyor ancak her şey bittiğinde apayrı, sıradan bir Ferdi oluyor. Aslında vaktinin birçoklarını geçirdiği Bodrum’da yaşamaya başlıyor 90’lardan itibaren.
90’dan sonra inziva periyodu. Bodrum’da yaşıyordu bir gün kanser olduğunu öğrendi. Erken teşhis. 2001 yılından beri uğraş ettiği kanser denetim altına alınmıştı. Hastayım demeyin, param bitti demeyin. Beşerler bunu duyunca karşı kaldırımdan yürümeye başlıyorlar.
Bir vakit sonra o illet haberi alıyor: Prostat kanseri. Erken teşhis ile denetim altına alınıyor hastalığı ancak bundan da bir ders çıkartıyor dostlarıyla ilgili.
Bir röportajında söylediği kelam motamot şöyle: “İnsanlara iki şey demeyin: Hastayım ve param bitti. Beşerler bu iki lafı duyduktan sonra karşı kaldırımdan yürümeye başlıyorlar.”
Özel hayatını çok fazla gözler önünde yaşamayı sevmiyor. Eşcinsel yönelime sahip olduğu bilinen Ferdi Özbeğen’le ilgili en büyük sav ise, 31 yaşındaki Hilmi Memnun’u evlat edinmesi. Kimisine nazaran bu yalnızca birlikte yaşayabilmek için yapılmış bir formalite.
Gazeteci Oray Eğin’e ilişkin olan bu argüman, vaktinde şu halde basında yer almıştı: “Hayatını paylaştığı Hilmi Mutlu’yu 1999’da evlat edinmişti. Şimdi eşcinsel evliliğini kanunen tanıyan bir ülke yoktu dünyada, kavram bile pek çokları için çok yeniydi.”
Ancak Ferdi Özbeğen’in bu argümanlar karşısındaki açıklaması ise şöyle oluyor:
‘‘Günümüzde gereken kaidelere uyan herkes evlat edinebilir. Evlatlık edinmek için evli olma koşulu 18 yaşına kadar olan çocuklar için kelam konusu. Benim evlat edindiğim kişi 31 yaşında olduğu için bu türlü bir kaide aranmadı. Bu arkadaşımız 13,5 yıldır annem ve bana hizmet verdi. Annemin vefatından evvel bu bana vasiyeti idi. Annem vefat etmeden bir gün evvel, ‘Ferdi, bu çocuğu sakın bırakma. Bu evlat bize çok yakınlık gösterdi. Ölürsem yalnız kalırsın. Bu benim sana vasiyetim’ dedi. Annem öleli 4.5 yıl oldu. Ben vasiyeti yerine getirdim’’
Ferdi Özbeğen’in 2013 yılında vefat etmesinin akabinde ise can sıkıcı bir gelişme oluyor. Tüm mirasını TEV’e (Türk Eğitim Vakfı) bağışlıyor Özbeğen. Fakat Hilmi Özbeğen, mirasla ilgili dava açıyor ve kendisinin de hak sahibi olması gerektiğini söylüyor.
Hatta son devir, Ferdi Özbeğen’in akli istikrarının yerinde olmadığını ve miras kararının geçersiz olduğunu bile argüman ediyor. Lakin Fedon başta olmak üzere Ferdi Özbeğen’in yakın arkadaşları bu tezin geçersiz olduğunu, son nefesine kadar Ferdi Özbeğen’in akli istikrarının yerinde olduğunu söylüyorlar.
2017 yılında miras davası uzlaşma ile çözülüyor ve Hilmi Özbeğen, yarı pay ile mirastan hisse alıyor.
Bir periyodun anısını sesinde saklayan mütevazı, nezaket sahibi, dayanılmaz bir sanatçı Ferdi Özbeğen. “Halk gazinolara gidemiyor” diyerek fiyatsız konserler düzenleyen ve izdihamdan yıkılan salonlara mesken sahipliği yapan eşsiz bir yürek. Sanmayın ki biz onu yalnızca Bir Diğerdir ile hatırladık. O daima vardı, daima de var olacak…
Nurlar içinde uyu hoş istekli insan…
