Değişimin alası diye buna denir!
Old tayfa, liseli tayfa fark etmez; Hayat Bilgisi dizisinin Barbie’si İpek Erdem’i tanımayan yoktur diye düşünüyoruz!
Ahh, bir jenerasyon sizi nasıl da keyifle izledi fakat…
Yıllar geçti, birinci tecrübesi olan Hayat Bilgisi’nden sonra birçok üretimde gördük kendisini.
Haliyle birçok farklı üslupla da karşımıza çıktı.
Ancak gençliğini, hatta çocukluğunu bildiğimiz ve televizyon önünde yaşlanan ünlüleri görünce biraz hüzünlenmiyoruz değil.
Biz de ne kadar yaşlandığımız fark ediyoruz…
İşte İpek Erdem’in son paylaşımları da bize bunu hissettirdi! Altına yazdıklarıyla da oldukça duygulandırdı…
Hemen söyleyelim: Hayır, hasta değil.
“Geçen kış o kadar çok bunu yapmak istiyordum ki üstüne ‘Britney Spears üzere sakın saçlarınızı kestirmeyin.’ üzere şeyler döndü ve bir bayanın saçlarını bu kadar kestirmesi delirdiğine, sağlıksız olduğuna işaret olarak etiketlendi. Benim de totom yemedi natürel bu durumda ve devam eden belirsizlik içinde de yapmak istemedim. Şimdi bu kalıbı kırıp, kendimi tam olarak olduğum üzere kabul edip, yaşayacak, size de sunacak kadar özgürleştiğim ve tam karşıtı çok sağlıklı olduğum için memnunum.”
Gerçekten değişim dedikleri bu olsa gerek ama! Nasıl da şaşırttı hepimizi, değil mi?
“Şimdi hayatım, tercihlerim, yolum tamam…
Son 15 yıldır işimi daha uygun yapabilmek için olağan çalışmalarıma, yaptığım işlere devam ederken bir taraftan kendime ve sağlığıma doğru yolculuğuma çıktım. Malum, iddia edersiniz ki 18 yaşında bir ülkede tanınmak ve büyük bir tesir yaratmak her halükarda çok sarsıcıydı…Saçımın teline sarı sürmem derken sarışın bir “Barbie” olmuştum… Bittikten sonra da uzun bir süre uzaklaşmaya çalıştım ne palavra söyleyeyim. Lakin uzun vakittir sarışın olmayı seviyor ve bir ülkeye “Barbie” lakabıyla çok da güzel, naif, öğretici hele ki ustam, hayran olduğum oyuncu Perran Kutman ile güzel tesir etmekten ötürü son derece memnun ve mutluyum. Açıkçası işin şan, şöhret, para, popülerlik kısmı ilgilendirmedi beni… Asla yapmam gerekiyor diye bir şeyi yapamadım. Denediysem de vazgeçmem uzun sürmedi. Lakin uzun yıllar maalesef dizide oynamak zorunda hissettim kendimi ve bu bence biz günümüz oyuncularının yaşadığı önemli bir yanılsama ve gerilim kaynağıdır. Güya dizi yapmazsak aç kalırmışız üzere bir anksiyete var… Halbuki yapılabilecek ve yapmamız gereken çok şey var…Kendimi bildim bileli beni tek ilgilendiren şey sanat ve işimi güzel yapmak için baş patlatmak oldu… hele ki çok değerli bir okulda okurken bu karmaşada her vakit önceliği ona verdim… Bunu bir çok işin ehli beşerler saçma buldu. Halbuki ben bir taraftan kız çocuklarının okulda taklit ettiği bir örneğe dönüştüğüm için kendimi sorumlu hissediyor, daha uygun bir oyuncu olmak için çalışıyor, altından kalkamayacağımı hissettiğim işleri kabul etmiyordum özellikle de sizin için… Tüm bunların yoğunluğu beni kendime attı, 21 yaşımda birinci kere bunalıp, tek başıma çıktığım bir tatilde kendimi sevmem ve büsbütün içimden gelen sesi dinlemem gerektiğini anladım. O gün bu gündür kendimle hemhâlim…
Her vakit içimden geldiği üzere davrandım. Onun doğru olduğunu biliyordum.”
Hem yazdıkları hem de değişimi hayli etkileyici gerçekten! Ancak keyifli, olduğu üzere, kendi üzere
“Ne diyordum ‘Şimdi hayatım, tercihlerim, yolum tamam…’ 15 yıllık yolumda toplumsal ve kozmik şuurun bana ilişkin olmayan neyi varsa bir heykeltıraş üzere üstümde kıra kıra ilerledim ve sonunda İpek’e o kadar kafi bir şekilde ulaştım ki gerçekten fizikî olarak da ben kimim görmek istedim. Başımın şekli nasıl, saçımın beyazları nerede?… bu tamamlanmamın Kaş’ta annemin yanında olması çok manidar değil mi? Onunla bir arada kim bilir kaçıncıya lakin tam olarak yoluna girmiş İpek olarak tekrar doğuşum…
Hepimiz üzere çok bedel ödedim. Şükür ki geldiğim noktada mükemmel bir nizamın olduğuna tam güveniyor ve teslimim. Bu yüzden genel olarak huzurluyum. Anlık ender kaygı ve telaşlar fakat bana ne yapmam gerektiği bildirisini veriyor ve yapıyorum…
Her geçen yıl arınıp, kabul edip, bedelini ödeyip, kendi yoluma girdikçe o yoldaki beşerlerle karşılaştım.
Şimdi ise Nisan ayında Viyana’dan aldığım teklif ile bir oyun yazıyor, oralarda turne yapma yolunda ilerliyorum. Daha olabilecek bir çok iş görüşmelerim var oralarda… Önümüzdeki vakit ne gösterirse kabulüm. Elimden geleni yaparım. Şu anda İstanbul dışında, kampta, biraz o taraflardaki Türk seyircisi ile buluşmaya, biraz oraları, oralardaki sanatçı arkadaşlarımı deneyimlemeye, yaşamaya hazırlanıyorum.
Barbie yaşayacak,
hayat devam ediyor,
ben yolumda,
kendim olduğum için memnunum.
Saçımı böyle yapmak gerçekten çok yürek istedi.
Kafamı beğendim.
Kendimi sevdim.
Bu halde sarı olmayı deneyimleyeceğim.
Fakat bu halimi o kadar sevdim ki böyle gidesim var.
Bakalım.
Hayatı kendim olarak, yolumda yaşamak çok güzel…
Sevgiler
İpek Erdem”
Gelen reaksiyonlara bakacak olursak, herkes çok beğenmiş!
Hatta bu stil şeyler yazanlara da şu biçim karşılık vermiş kendisi…
Peki, siz nasıl buldunuz bu değişimi?
Şaşırtıcı değil mi?!
