Özel bir şirkette motorlu kurye olarak çalışan B.M iş mukavelesine muhalif olarak ek işte çalıştı. Bölge Adliye Mahkemesi, emekçinin bir diğer işte çalışmasını yasaklayan mukavele kararına ait emsal bir karara imza attı.
Özel bir şirkette motorlu kurye olarak çalışan B.M üç sene ek işte çalıştı. Şirket tarafından iş kontratına karşıt olarak ek işte çalıştığı gerekçesiyle kovuldu.
İş mahkemesine başvuran B.M; tazminatsız ve derhal işten çıkarıldığını,durumun gerçeği yansıtmadığını, patronun, hem işe başlarken hem de işe devam ettiği mühlet boyunca mesaisi bittikten sonra da öteki iş yerinde çalıştığını ve bu durumun işten çıkarıldığı tarihe kadar devam ettiğini bildiğini ve bu duruma müsaade verip istek gösterdiğini lisana getirdi.
İşverenin, ek işte çalıştığını bildiğini belirten B.M; patronun kendisini işten çıkarmasının makus niyetli olduğunu tez etti.
Çalışan B.M; feshin haksız, geçersiz ve yöntemsiz olduğunu beyan ederek feshin geçersizliğinin tespiti ile işe iadesini talep etti.
Davalı firma “Şirketimizle iş akdiniz devam ederken farklı şirketler nezdinde çalışmalarını/SGK bildirimleriniz görülmesi üzerine çıkışı yapıldı.” beyanında bulundu.
Şirketin, davacının şahsi olarak girebileceği e-Devlet sitemine girerek şahsi hizmet dökümüne ulaşma imkanına sahip olmadığını, şirketin kendi bildirimlerinden sorumlu olduğunu, davacının çelişkili olduğunu, huzurdaki davada geçerli sebebinin münazara edilmesi gerektiğini tez etti.
Mahkeme, davanın reddine hükmetti. Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi, emsal nitelikte bir karara imza atarak, emekçinin ek işte çalışmasının önünü açtı.
Kararda şöyle denildi:
‘Davalı patronluğun fesih bildiriminde yazdığı konularla ve içerikle bağlı olduğu, davacının iş kontratının 12. hususuna terslik teşkil eden hareketi sebebiyle iş akdinin feshedildiği, fakat davacının yan iş yapmasının sadakat borcuna alışılmamış olup olmadığı İş Mahkemesi’nce değerlendirilmemiştir. Haksız bir rekabet oluşturup oluşturmadığının, oluşturuyorsa bunların sebep ve sonuçlarının iş akdinin fesih bildiriminde yer almadığı, bu sebeple yalnızca iş kontratındaki düzenlemenin yol ve yasaya hukukun genel prensiplerine uygun olup olmadığının değerlendirilmesinin gerektiği ortadadır. Personelin yasal sonlar içinde iş bağına girmesine engelleyen kontrat kararlarının kural olarak Anayasa’nın çalışma hakkı ve özgürlüğünü düzenleyen 48. ve 49. hususlarına terslik oluşturacağı için geçersiz sayılmasının gerektiği, çalışanın yan iş yapmasının iş yerinde aksiliğe yol açtığı tezinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Kaldı ki, incelenen SGK hizmet dökümünden davacının birinci işe girdiği tarihte de ikinci bir işte çalıştığı, birebir periyoda ait her iki iş yerinde bildirimlerin yapıldığı, iki yılı aşkın hizmet devrinde buna ait rastgele bir ihtar üzere yaptırımla karşılaşmadığı. Sadakat borcuna karşıtlığın savunulmadığı, ispatlanmadığı, yapılan işin kuryelik olduğu, haksız rekabet oluşturacak bir durumunda ihlal edilmediği üzere yapılan işin niteliğine de uygun olmadığı, iş akdinin feshinin tüm bu nedenlerle haklı yahut geçerli bir sebebe dayanmadığı, davacının işe iadesinin gerektiği sonuç ve kanaatine varılmıştır. İş Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak davacının işe iadesine hükmedilmiştir’
